تاریخچه زالو درمانی

چنان‌که گزارش شده زالو درمانی 1500 سال قبل از میلاد مسیح در مصر انجام می‌شد. زالو درمانی در ایران، مصر، روم و یانام و بعدها در اروپا رواج پیدا کرد. زالویی که معمولا استفاده می‌گردد دارای دو نوار سبز زیتونی تا سبز لجنی بر پشت خود هستند. در زالو درمانی با استفاده از زالو برای درمان برخی بیماری‌ها مانند خون‌رسانی دوباره به مناطقی از بدن که عروق وریدی آسیب دیده یا بسته شده‌اند، استفاده می‌گردد. حکیم جرجانی در کتاب سوم ذخیره خوارزمشاهی اشاره‌ای به نحوه استعمال زالو و جایگاه درمانی آن کرده منفعت زالو اندازی را بیشتر در بیماری‌های پوستی می‌داند و معتقد است ابتدا باید تن را با فصد و مسهل پاکیزه کرد و سپس زالو انداخت.

پخش پوشاک حمیدی ( عمده استایل ) مرکز تخصصی پخش پوشاک از تولید به مصرف با پایین ترین قیمت ها

شیخ‌الرئیس ابن‌سینا باب مبسوطی پیرامون زالو دارد و چنین می‌فرماید: 

از زالوهایی که کرک ریز و نرم دارند یا لاجوردی رنگ هستند پرهیز کنید زیرا دچار غشی، خونریزی، تب، سستی و قرحه‌های بدخیم خواهید شد. از زالویی استفاده شود که در آب‌های خزه‌دار که محل زیست قورباغه‌هاست نمو کرده و نه زالویی که در آب‌های گل‌آلود سیاه بوده‌است.

توصیه های مورد  توجه  پس  از  زالو درمانی:

1-  تا دو روز موضع زالو با آب تماس نداشته باشد.

2- موضع زالوها به طور طبیعی 8 تا 16 ساعت خونریزی دارد. در صورت خونریزی عادی و ملایم نگران نباشید. تحرک کمتر و حالت درازکش سبب کاهش خونریزی می‌گردد. پس از 12 ساعت در صورت ادامه ی خونریزی به پزشک مراجعه کنید یا با مطب تماس بگیرید.

3- گاه خارش موضع زالو پس از بیست و چهار ساعت شروع می‌شود و گاهی تا یک هفته ادامه دارد که در صورت خارش محدود از روغن بنفشه، روغن گشنیز یا روغن کافور و در موضع زالو استعمال کنید. در موارد خارش شدید به مطب مراجعه کنید.

4- پس از زالو درمانی تا بیست و چهار ساعت مقاربت جنسی نداشته باشید.

5- پس از زالو درمانی استراحت فیزیکی و بدنی و حتی استراحت فکری (پرهیز از تنش، مطالعه، تلویزیون،  مهمانی یا …..) توصه شده است. (حدود هشت ساعت)

6- تا بیست و چهار ساعت نمک، تخم مرغ، ماهی و ترشیجات مصرف نشود.

7- تماس سرما و آب سرد با موضع زالو  سبب خارش شدید و تورم می‌گردد.

8- به طور کلی غذاها، ادویه و میوه‌های بسیار گرم و بسیار سرد پس از زالو درمانی ممنوع و مضر بوده و بیشتر از غذاهای معتدل نظیر:

• کرفس
• جو
• گلابی
• آبگوشت
• شیربرنج
• قیمه
• سیب
• سوپ جو
• سکنجبین
• سرکه شیره و …

چه کسانی باید زالو درمانی کنند؟

چندین موقعیت و شرایط وجود دارد که ممکن است برای بهبود آن از زالو درمانی استفاده شود. افرادی که از زالو درمانی سود می برند عبارتند از:

• افرادی که در معرض خطر قطع اندام به دلیل عوارض جانبی دیابت هستند

• کسانی که بیماری قلبی در آنها تشخیص داده شده است

• کسانی که مشکلات پوستی دارند و یا تحت عمل جراحی زیبایی هستند

• کسانی که دچار لخته های خون و یا واریس هستند

• افراد مبتلا به فشارخون بالا

• کسانی که به هموروئید مبتلا هستند

• افراد مبتلا به آرتروز

و بطور کلی افرادی که که در معرض خطر از دست دادن بافت برخی از اندام های بدن خود هستند، می توانند از فواید زالودرمانی بهرمند شوند.

خواص زالو درمانی  

در طول یک جلسه زالو درمانی، زالوهای زنده خود را به ناحیه مورد نظر می چسبانند و خون می گیرند. آنها پروتئین ها و پپتیدهایی را آزاد می کنند که خون را رقیق کرده و از لخته شدن خون جلوگیری می کند. این باعث بهبود گردش خون و جلوگیری از مرگ بافت می شود. زالوها زخم های کوچک Y شکلی از خود به جا می گذارند که معمولاً بدون بر جای گذاشتن جای زخم بهبود می یابند.

زالو در افزایش گردش خون و شکستن لخته های خون موثر است. به همین دلیل جای تعجب نیست که می توان از متد زالو درمانی برای درمان اختلالات گردش خون و بیماری های قلبی عروقی استفاده کرد.

همچنین مواد شیمیایی به دست آمده از بزاق زالو به داروهای دارویی تبدیل شده است که می تواند موارد زیر را درمان کند:

فشار خون

رگهای واریسی

هموروئید

مشکلات پوستی

آرتروز

کارآزمایی‌های بالینی نشان می‌دهند که زالو درمانی یک درمان مناسب برای بیماری مشترک مفصلی استئوآرتریت است. خواص ضد التهابی و بی حسی در بزاق زالو باعث کاهش درد و حساسیت در محل مفاصل آسیب دیده می شود.