بیماری پارکینسون نوعی اختلال پیشرونده سیستم عصبی است که بر روی حرکت تأثیر می گذارد.  علائم به تدریج شروع می شود و گاهی اوقات تنها با یک لرزش کوچک در یک دست، که فرد به سختی متوجه آن می شود، آغاز می شود.

علاوه بر لرزش ها که بسیار رایج هستند، این اختلال معمولاً باعث خشکی یا کند شدن حرکت نیز می شود.

در مراحل اولیه بیماری پارکینسون ممکن است حالت چهره به میزان کم بیانگر این بیماری باشد.  ممکن است دست ها هنگام راه رفتن تکان نخورند.

  ممکن است حرف زدن فرد  آرام یا مبهم شود.  علائم بیماری پارکینسون با پیشرفت بیماری و با گذشت زمان بدتر می شود.

اگرچه بیماری پارکینسون قابل درمان نیست اما داروها ممکن است علائم شما را به میزان قابل توجهی بهبود بخشند. 

گاهی اوقات پزشکان مغز و اعصاب ممکن است برای تنظیم مناطق خاصی از مغز و بهبود علائم، جراحی را پیشنهاد کند.

علائم و نشانه های بیماری پارکینسون

علائم و نشانه های بیماری پارکینسون برای هر کسی می تواند متفاوت باشد. علائم اولیه ممکن است خفیف و غیر قابل توجه باشد.

علائم اغلب از یک طرف بدن شروع می شود و معمولاً حتی بعد از ایجاد علائم در هر دو طرف، در سمت اول شدیدتر خواهد بود.

علائم و نشانه های پارکینسون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• لرزش. لرزش معمولاً از یک اندام شروع می شود که اغلب دست یا انگشتان دست است. ممكن است فرد انگشت شست و سبابه را به هم بمالد كه به آن لرزش پیل رولینگ گفته می شود. ممکن است لرزش در هنگام استراحت وجود داشته باشد.
• حرکت آهسته (برادی کینزی). ممکن است با گذشت زمان بیماری پارکینسون حرکت را کند کرده و کارهای ساده را دشوار و وقت گیر کند. قدم های فرد هنگام راه رفتن کوتاه تر می شود. بلند شدن از صندلی دشوار می شود.  فرد هنگام راه رفتن پاهای خود را روی زمین می کشد .
• سفتی عضلات. سفتی عضلات می تواند در هر قسمت از بدن رخ دهد. عضلات سخت می تواند دردناک باشد و دامنه حرکت را محدود کند.
• اختلال در قامت و تعادل. فرد می تواند قامت خمیده پیدا کند یا ممکن است دچار مشکل تعادل شود.
• از دست دادن حرکات اتوماتیک. ممکن است توانایی انجام حرکات ناخودآگاه از جمله چشمک زدن، لبخند زدن یا حرکت دست ها هنگام راه رفتن کاهش پیدا کند.
• تغییرات تکلم. تکلم ممکن است آرام، سریع، مبهم یا با تردید باشد و بیشتر حالت یکنواخت و بدون بالا و پایین های معمول را داشته باشد.
• تغییرات نوشتار. نوشتن می تواند دشوار شود و دست خط فرد کوچک به نظر برسد.

درمان پارکینسون چیست؟

پارکینسون از بیماری های مغز و اعصاب است. درمان این بیماری شامل روش‌ها و تدابیری است که به منظور کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری عصبی اعمال می‌شود (پارکینسون چیست؟).

درمان پارکینسون معمولا توسط تیم درمانی تخصصی شامل پزشکان، فیزیوتراپیست‌، روانشناسان و سایر متخصصان سلامت انجام می‌شود.

مهمترین روش درمان پارکینسون استفاده از داروها است تا سطح دوپامین در مغز افزایش یافته که به کاهش علائم ناخواسته مانند لرزش، سفت شدن عضلات و اختلال در حرکت کمک می‌کند.

نوع و دوز داروها بسته به شدت علائم و وضعیت هر فرد متفاوت است و باید توسط پزشک متخصص تجویز شود.

فیزیوتراپی و تمرینات حرکتی هم نقش مهمی در درمان این بیماری دارند.

تمرینات فیزیکی، تعادل، انعطاف‌پذیری و قدرت عضلات را بهبود می‌بخشند و به کاهش رگرسیون عضلانی و افزایش قابلیت حرکت کمک می‌کنند.

همچنین، تمرینات مرتبط با تنفس و صداپردازی نیز برای کنترل علائمی مانند مشکلات صوتی و ضعف صدا مفید هستند.

علت پارکینسون هنوز دقیق مشخص نیست. در موارد پیشرفته‌تر این بیماری که علائم به شدت تاثیر می‌گذارند، ممکن است جراحی لازم باشد.

عمل جراحی عموما روی نواحی مغزی خاصی انجام می‌شود و هدف آن کاهش علائم ناخواسته و بهبود کنترل حرکتی است.

آیا پارکینسون درمان دارد؟

این بیماری قابل درمان نیست. در حقیقت، درمان آن برای کنترل علائم پارکینسون و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا از اهمیت بالایی برخوردار است

و با استفاده از ترکیب درست از روش‌های درمانی، می‌توان علائم بیماری را بهبود بخشید و کنترل کرد.

۱. درمان پارکینسونیسم دارویی (داروهای پارکینسون)

داروهای پارکینسون تاثیر خوبی در مدیریت این بیماری دارند. لیست داروهای این بیماری را آورده‌ایم که باید بسته به وضعیت بیمار و زیرنظر پزشک تجویز شود:

• لودوپا
• کاربیدوپا
• بنزرازید
• پرامیپکسول
• روپینیرول
• راساگیلین
• اپیگالوکات
• آمانتادین
• روتیگوتین
• بروموکریپتین
• پیریدوستیگمین
• تولکاپون
• سئلگیلین
• امانتادین
• انتاکاپون

بهترین قرص برای پارکینسون

طبیعتا قرص‌ها و داروهای بسیاری هستند که برای درمان یا حداقل بهبود این بیماری به افراد تجویز می‌شوند.

با این حال اگر بخواهیم یکی از بهترین موارد را معرفی کنیم می‌توانیم به قرص لودوپا اشاره کنیم.

درمان بیماری پارکینسون با تحریک مغناطیسی مغز

تحریک مغناطیسی مغز (TMS) روش درمانی غیردارویی است که در برخی موارد ممکن است در مدیریت پارکینسون مورد استفاده قرار گیرد.

در این روش، میدان مغناطیسی قوی از طریق سیمی که در نزدیکی سر قرار دارد، به مغز ارسال می‌شود.

این میدان مغناطیسی قوی فعالیت نورون‌ها را تحریک کرده و روی عملکرد سیستم عصبی تاثیر می‌گذارد.

عمده استایل با ضمانت فروش و قیمت پوشاک عمده شما را تامین میکند

این روش مکمل روش درمان دارویی است و باعث کاهش علائم پارکینسون مانند لرزش و سفتی عضلانی می‌شود.