همه چی درباره تاریخچه عینک آفتابی

تاریخچه عینک آفتابی به اوایل قرن 20 میلادی باز می‌گردد. در آن زمان این عینک‌ها به عنوان sun cheaters شناخته می‌شدند. (cheater یک اصطلاح عامیانه برای عینک در میان مردم آمریکاست.)

عینک آفتابی نوعی عینک محافظ محسوب می‌شود. این نوع عینک از رسیدن نور آفتاب به چشم و انرژی بالای ناشی از نور مرئی که می‌تواند موجب آسیب‌ها و ناراحتی‌های چشمی شود، جلوگیری می‌کند. در اوایل قرن 20 این عینک‌ها به عنوان sun cheaters شناخته می‌شدند.

در عصر تاریخ و پیش از تاریخ مردمان اینویت (Inuit) عاج‌های صاف شده شیرماهی را به عنوان عینک استفاده می‌کردند. این عاج‌ها حاوی سوراخ‌هایی بودند که قابلیت دیدن را امکان‌پذیر می‌ساختند و به این ترتیب چشم‌هایشان را از اشعه‌های مضر خورشید حفظ می‌کردند.

گفته شده که امپراتور رم، نرو (Nero) به تماشای جنگ گلادیاتور با زمرد سبز که همانند آینه عمل می‌کرد، علاقه داشت. عینک آفتابی نیز از جام‎های مسطح شیشه‌ای با کوارتز دودی ساخته شده بود. که قدرت اصلاحی نداشت اما چشم‌ها را از تابش خیره‌کننده خورشید محافظت می‎کرد. این عینک‌ها در قرن 12 و یا پیش از آن در چین استفاده می‌شد.

تحولات مدرن در ساختار عینک آفتابی

در اوایل دهه 1920 استفاده از عینک آفتابی به خصوص در میان ستاره‌های فیلم گسترش یافت. بر اساس ادعای آنها، برای ناشناخته ماندن از طرفدارانشان از عینک استفاده می‌کردند، در حالی که حقیقت چیز دیگری بود. معمولا این بازیگران به علت قرار گرفتن زیر نورهای بالا در هنگام فیلم‌برداری، به قرمزی چشم مبتلا می‌شدند و برای پوشاندن قرمزی چشم‌ها از عینک استفاده می‎کردند.

عینک‌های آفتابی ساخته شده از سلولوئید در ابتدا توسط سام فوستر (Sam Foster) در سال 1929 ساخته شد. فوستر مغازه‌ای در سواحل آتلانتیک، نیوجرسی بازگشایی کرد و در آن عینک‌های آفتابی با نام فوستر به فروش رساند.

فروش این عینک‌ها به گونه‌ای بود که بیش از نیاز مردم عینک دودی فروخته ‌شد. تا سال 1938 عینک‌های آفتابی به ابزار مورد علاقه مردم تبدیل شده بود و در حال حاضر Xiamen چین، بزرگ‌ترین تولیدکننده عینک آفتابی در جهان است و همه ساله 120 میلیون عینک به نقاط مختلف دنیا صادر می‌کند.

ویژگی محافظتی عینک آفتابی

عینک دودی در مقابل تابش شدید نور خورشید شامل اجزای مرئی و نامرئی، حفاظت انجام می‌دهد. محافظت گسترده‌تر آن در مقابل اشعه ماوراء بنفش است. زیرا این اشعه می‌تواند باعث ایجاد مشکلات کوتاه مدت و بلند مدت چشم مانند فوتوکراتیت، آب مروارید، پترژیوم و انواع مختلف سرطان چشم شود.

کارشناسان پزشکی به اهمیت استفاده از عینک‌های دودی به منظور حفاظت چشم از UV تاکید می‌کنند. تاریخچه عینک آفتابی هم نشان می‌دهد این محصولات برای محافظت از چشم اختراع شده‌اند.

برای داشتن حفاظت کافی کارشناسان توصیه می‎کنند که عینک آفتابی حداقل باید 99 درصد نورهای UVB و UVA، با طول موج‌هایی تا 400 نانومتر را فیلتر کنند.

عینک‌های آفتابی دهه ۱۹۸۰

حاکمیت قدرت و توجه به حداکثر گرایی در این دوره سبب شد تا فرم عینک‌ها تغییرات اساسی را به خود بگیرد. به همین دلیل عینک‌های تولیدشده در این دوره با لنزهای تیره و شکل‌های هندسی مشخصی روانه بازار شد. بازیگرانی مانند تام کروز و مادنا با این سبک به شهرت بسیار زیادی رسیدند. ترند ری بن در این دوره به نام سایه زمانه شناخته شد.

تغییر در فریم عینک آفتابی در دهه ۱۹۹۰

با گذشت چند دهه از تغییرات عینک آفتابی، فرم کلی عینک‌ها در این دوره تغییرات بسیاری پیدا کرد. فریم‌ها از نوع بزرگ و غول‌پیکر خود به انواع کوچک آن تبدیل شدند.

درواقع این نوع از عینک‌ها در هر عرصه‌ای از ورزش گرفته تا بازیگری و سینما استفاده می‌شدند. رنگ لنز این عینک‌ها بسیار تاریک و فریم آنها به رنگ نئون ساخته شده بود. از جمله افرادی مانند برد پیت و گوینت پالترو به گسترش این نوع از ترندهای عینک کمک بسیاری کردند.

طراحی عینک‌های آفتابی در دهه ۲۰۱۰

در این دوره تفاوت در تنوع رنگ و فریم عینک‌ها به وضوح مشاهده می‌شود. درواقع هیچ مرزی در نوع و رنگ این عینک‌ها وجود نداشت. از انواع آیینه‌ای آن گرفته تا رنگ‌های تیره توسط بسیاری از افراد معروف استفاده می‌شد. ترندها قدیمی مانند چشم گربه‌ای و خلبانی در این زمان دوباره خود را به عرصه ظهور گذاشتند. با این حال بیشتر از لنزهای آیینه‌ای در این دوره برای ساخت عینک آفتابی استفاده می‌کردند.

ساخت اولین عینک تیره در چین

چینی ها پیشرفت خوبی در تولید مدل های جدید عینک در قرن 12 داشته اند و زمانی که روی لنز های دودی کار می کردند، اتفاقات بسیار بزرگی را رقم زدند.

اولین جفت از عینک های تیره در قرن 12 در چین معرفی شدند که فقط مخصوص افراد ثروتمند بود و علت استفاده از آن ها هم این بود که مسئولین سیاسی، احساسات خود را زیر چشمان شان پنهان کنند. قاضیان دادگاه های باستانی چین با استفاده از این عینک‎ ها می توانستند ضمن سؤال از متهم، احساسات خود را پنهان کنند.

اختراع اولین عینک آفتابی محافظ در برابر اشعه فرابنفش

لنز های کروک هم در سال 1909 معرفی شدند که یک شیمیدان و فیزیکدان بریتانیایی به نام ” ویلیام کروک ” این عینک های آفتابی را اختراع کرد که 100% اشعه فرابنفش را مسدود می کردند و همین باعث شد که استفاده از عینک ها دوباره رواج پیدا کند.

مهم ترین پیشرفت تکنولوژی، لنز های پلاریزه ای بود که در سال 1930 معرفی شدند که از تابش شدید اشعه خورشید جلوگیری می کرد و آسیب به چشم را بر اثر اشعه فرابنفش به حداقل می رساند.

اولین عینک آفتابی در ایران

اولین عینک آفتابی به ایران با شروع سفرهای برون مرزی ناصرالدین شاه و در دوره قاجاریه وارد شد و می توان گفت ناصرالدین شاه اولین فرد ایرانی بوده که از عینک آفتابی استفاده نمود. در دوران پهلوی استفاده از عینک آفتابی در ایران رواج زیادی پیدا کرد و به غیر از موارد پزشکی در صنعت مد و فشن نیز جای خود را باز کرد.

نقش ستارگان سینمایی در تاریخچه عینک آفتابی

دیری نپایید که ستاره‌های سینمایی شروع به استفاده از این عینک‌ها کردند. به‌طوری‌که در سال ۱۹۲۰ این کاربری کاملا عادی شده بود. در تاریخچه عینک آفتابی استفاده این ابزار توسط هنرپیشگان و ستارگان سینما دو علت مهم و عمده داشت. علت ظاهری، عدم تمایل به شناخته شدن فوری در محافل عمومی بود

آنان می‌خواستند به این ترتیب قدری از مشکلات شهرت که ملازم حرفه‌شان بود، بکاهند. اما یک دلیل مهم دیگر که معمولا از دید عموم پنهان بود، پوشاندن سرخی چشم‌ها بود. علت این عارضه قرار گرفتن در معرض لامپ‌ها و پروژکتورهایی بود که در استودیوهای ضبط فیلم به کار می‌رفت.