همه چی درباره تاریخچه کت و شلوار !

در رابطه با تاریخچه کت و شلوار گفته میشود که اولین دوخت کت و شلوار در کشور آلمان انجام شده است و اولین کت و شلوارها مختص به این کشور است. کت و شلوارهای چهارخانه که قد شلوار تا قوزک پا بوده است. این نوع از کت و شلوارها با نام( زیزو) معروف هستند.

ریشه کت و شلوار در تمدن ایرانی

با مراجعه به فرهنگ و تمدن ایرانی متوجه خواهیم شد  که به وجود آمدن کت و شلوار ریشه در فرهنگ و تمدن ایرانی دارد. در حال حاضر اکثریت مردم در تمام نقاط جهان بدنبال پوشاک و البسه های هستند که در این زیبا بودن راحت باشد. البسه ای مدنظر افراد است که دست و پا گیر نباشد و حس راحتی را به فرد القا کند. یکی از البسه های از دوران قدیم تاکنون پابرجا مانده است و دو ویژگی زیبایی و راحتی را توامان با هم دارد کت و شلوار میباشد.

میتوان گفت کت و شلوار جزو البسه های است که در تمامی دوران ها خواهان خود را داشته و همیشه ماندگار خواهد بود. کت و شلوار البسه ای جهانی است و در مراسمات مختلف مانند همایشات مراسم فرهنگی علمی و … از استفاده میشود.

ایران منشا کت و شلوارهای امروزی

در میان کتاب های موجود که در رابطه با تاریخچه کت و شلوار  نوشته شده است  میتوان به کتاب روت ترنویل کاکس اشاره کرد در این کتاب به دو نوافرینی  ایرانیان نیز اشاره شده. در دوران قدیم ایرانی ها بالاپوش خود شلوار زیر پیراهن و جوراب بر تن می کردند و بعد ها کت جایگزین بالاپوش بلند ایرانی ها شده است. بدون شک ایران منشا کت و شلوارهای امروزی آقایان است.

شواهد موجد نشان دهنده این است که از همان دوران قدیم شلوار از جزو اصلی پوشش ایرانی ها بوده است در صورتی که دیگر فرهنگ ها و تمدن ها مانند آشوری ها و یونانی ها این چنین نبوده.

در نقشه و نگار های که بر روی بشقاب های نقره قدیمی وجود دارد آثاری از کت کوتاه با آستین های بلند دیده می شود که نمایانگر این است که ساسانیان (اغلب پادشاهان ساسانی)در آن دوران از این چنین کت های استفاده می کردند. نظیر این نقوش در طاق بستان هم وجود دارد.

ورود کت و شلوار به ایران

تاریخچه کت و شلوار در ایران:کت و شلوارهای با سبک و سیاق غربی از دوران رضاشاه به علت علاقه ای که ایشان به نوگرایی داشتند وارد ایران شد. رضا شاه فردی بسیار اهل سفر بود و در سفرهای خود به اروپا سعی بر این داشته که پوششی همانند آنها داشته باشد به همین دلیل از آن زمان کت و شلوارهای با سبک غربی وارد پوشش پادشان ایرانی شد.

در ابتدای ورود پوشش کت و شلوار در ایران مردم بر این عقیده بودند که رنگ مشکی رنگی مناسب و رسمی است به همین دلیل اغلب کت و شلوار های که افراد در آن زمان می پوشیدند مشکی رنگ بود.در واقع کت و شلوار به رنگ مشکی از قدیم تاکنون مورد علاقه و پسند افراد است.

در ایران کت و شلوار مشکی در مراسمات مختلف استفاده میشود از جمله مراسمات عروسی. اکثریت دامادها در مراسم ازدواج کت و شلوار مشکی می پوشند.

اولین کت ها که در جهان مرسوم بودند اغلب بلند و مناسب فصل سرد سال بوده است. در آن زمان کت و شلوار تنها برای زیبای استایل و خوش پوش بودن استفاده نمیشد بلکه به عنوان لباس گرم برای فصول سرد می پوشیدند و این نوع از کت و شلوارها دارای آستر بودند. اکثریت کت ها بلند و تک دکمه بودندو قطعا تنوع امروزی را نداشتند.

کت‌وشلوارهای دوران ویکتوریا ازجمله فراک

با شروع دوران ویکتوریا که از سال ۱۸۳۷ تا ۱۹۰۱ ادامه داشت، اولین و مهم‌ترین لباسی که یک مرد می‌پوشید، کت فراک بود. این کت در اصل در قسمت کمر باریک بود و بلندی آن به زانو می‌رسید و بیشتر شبیه اورکت بود تا کت. معمولا در پشت فراک یک چاک با دو دکمه طراحی می‌کردند که نشستن روی اسب راحت‌تر باشد. این کت در دو مدل دودکمه یا چهاردکمه وجود داشت و بیشتر از پارچه‌هایی با رنگ‌های تیره‌تر مانند مشکی، آبی، سبز، قرمز شرابی و قهوه‌ای تهیه می‌شد. به‌طورکلی فراک دودکمه رایج‌تر بود؛ اما فراک چهاردکمه که شاهزاده آلبرت آن را مد کرد رسمی‌تر بود. مردان برای تکمیل ظاهرشان با فراک از عصا و کلاه استفاده می‌کردند.

بعدها در دوره ویکتوریا، کت فراک به دو دسته تقسیم شد: کت‌وشلوار مورنینگ و کت‌وشلوار لونژ (lounge suit).

دهه ۱۸۶۰ تا ۱۸۸۰؛ تغییراتی ناچیز در کت‌وشلوار

در دهه ۱۸۶۰، تفاوت خاصی در کت‌وشلوارها ایجاد نشد. همچنان کت‌وشلوارهای باریک و دودکمه که بلندی آنها تا میانه‌های ران می‌رسید مد بودند. مردان این کت‌وشلوارها را که بیشتر از رنگ‌های تیره تهیه می‌شد با جلیقه سفید یا روشن می‌پوشیدند. در این دوره شلوار راه‌راه هم محبوبیت زیادی داشت.

دهه ۱۸۸۰

در دهه ۱۸۸۰، کت‌وشلوارها همچنان باریک بودند ولی دیگر دکمه آنها را نمی‌بستند. به این دلیل که در آن دوره ساعت‌های جیبی تازه مد شده بود و مردان، بیشتر از قبل از جلیقه استفاده می‌کردند. بنابراین بازگذاشتن دکمه کت، راهی بود که با آن می‌توانستند زنجیر ساعت جیبی‌شان را به نمایش بگذارند.

جلیقه‌ها در نیمه اول این دهه کوتاه بودند و شکل یقه آنها V باز بود؛ اما در نیمه دوم بیشتر حالت U داشتند و همگی چهاردکمه بودند. در این دهه شلوارهای راه‌راه بسیار شیک مد شده بودند؛ مخصوصا شلوارهایی که راه‌راه‌های آنها برجسته بود.

دهه ۱۸۷۰

در دهه ۱۸۷۰، دکمه کت‌ها بالاتر قرار می‌گرفت و بنابراین بازی یقه کمتر می‌شد. نوک یقه‌ها کمی به‌سمت پایین برگشته و برگردان آن کوتاه بود. یقه پیراهن زیر آن باید حتما با دکمه بسته می‌شد.

در این دهه، سارا برنهارت، یکی از مشهورترین بازیگران جهان، کت‌وشلواری پوشید که به‌شکلی زنانه طراحی شده بود. این احتمالا اولین باری بود که یک زن به‌دلیل پوشیدن کت‌وشلوار موردتوجه قرار می‌گرفت؛ اما مسلما آخرین آنها نبود. به‌گفته مجله آلور، برنهارت با این کار، نقش‌های جنسیتی را شکست؛ زیرا تا آن زمان کت‌وشلوار نمادی از لباس‌های مردانه بود. اوج مبارزه برنهارت با شکاف‌های جنسیتی در سال ۱۸۹۹ اتفاق افتاد که این بازیگر در نقش هملت که یک مرد بود روی صحنه ظاهر شد. بعد از آن بود که کت‌وشلوارهای زنانه به بخش بزرگی از دنیای مد تبدیل شدند. در زیر عکس سارا برنهارت را می‌بینید: