همه چی درباره انواع گوشواره !

گوشواره طلا از جمله زیورآلاتی است که از هزاران سال پیش توسط انسان مورد استفاده قرار می‌گرفت. جالب است بدانید که این وسیلۀ زینتی اول مختص مردها بوده، اما به مرور زنان نیز به استفاده از گوشواره روی آوردند.

اولین نشانه‌های گوشواره در تمدن ایلام در کشور ایران یافت شده است. بعد از آن هم در پیکره‌های تخت جمشید که قدمت ۲ هزار و ۵۰۰ ساله دارند، می‌توان به وضوح کاربرد گوشواره را در میان مردان آن دوران دید.

حتی در گوش چپ مرد نمکی، مردی از روزگار ساسانی که در معدن نمک زنجان پیدا شده هم گوشواره‌ای از جنس طلا آویخته شده بوده. فردوسی شاعر بزرگ ایران هم در شاهنامه بارها به گوشواره‌های پادشاهان اشاره کرده است.

در تمام طول تاریخ گوشواره‌های مختلفی توسط بشر استفاده می‌شد اما به مرور به کشورهای مختلف جهان راه یافته‌اند؛ مثلاً گوشواره‌های چلچراغی که هزاران سال است که در هند و خاورمیانه محبوبیت دارند، تازه از سال ۱۹۲۰ میلادی در صنعت فشن غرب ظاهر شدند.

یا مثلاً اولین گوشواره‌های میخی توسط اتروسکن‌ها قبل از به قدرت رسیدن روم استفاده می‌شد. اما شکل امروزی آنها که رایج هستند، تازه از سال ۱۹۲۰ وارد بازار شدند.

گوشواره‌های حلقه‌ای از زمان عصر برنز، در فرهنگ‌های مختلف در سراسر جهان مورد استفاده قرار می‌گرفتند. این گوشواره‌ها در آن دوران با مفاهیم مختلفی پوشیده می‌شدند؛ از حفاظت گوش‌ها در برابر روح شیطان گرفته تا نشان دادن طبقۀ اجتماعی، نمایش ثروت و نشان دادن بردگی.

در آخر هم اشاره کنیم که گوشواره‌های اهرمی از سال ۱۸۸۰ میلادی، گوشواره‌های قلابی از زمان روم باستان و گوشواره‌های کلیپسی در قرن بیستم وارد بازار شدند.

آشنایی با بخش‌های مختلف گوشواره

قبل از معرفی انواع گوشواره و انواع قفل گوشواره بهتر است با بخش‌های مختلف یک گوشواره آشنا شوید. البته توجه داشته باشید که همۀ موارد زیر در تمامی گوشواره‌ها وجود ندارند؛ یعنی بر اساس فرم و طراحی گوشواره ممکن است هر کدام از گزینه‌های زیر را در آن ببینید.

• اشک (Drop): برای آویزان شدن از لاله گوش طراحی شده است.
• هوب (Hoop): یک طراحی دایره‌ای شکل است که از قسمت جلوی لاله گوش به سمت پشت آن می‌رود.
• کلیپس (Earclip): فلزی است که گوشواره را خیلی نرم روی لاله گوش نگه می‌دارد.
• پست (Post): بخشی از گوشواره است که داخل لاله گوش جای می‌گیرد.
• پشت گوش (Earbacks): فلز کوچکی که پشت گوشواره قرار می‌گیرد تا آن را در لاله گوش محکم و ثابت نگه دارد.
• پیچ (Screw): یک قطعه پیچی شکل است که با پشت گوش، گوشواره را در لاله گوش ثابت نگه می‌دارند.

ویژگی های گوشواره میخی

این گوشواره ها به عنوان یک جواهر که به طور ایمن از پشت بسته می شود شناخته می شود. این گشواره از جلوی گوش وارد سوراخ گوش می شود و از پشت لاله ی گوش را محکم می گیرد.

پشتی گوشواره به وسیله ی یک وسیله ی قابل جدا کردن و یا با یک لولا بسته می شود. ظاهر گوشواره های میخی طوری است که انگار بدون هیچ وسیله ای برای ثابت شدن، روی گوش معلق هستند.

این گوشواره ها ممکن است تزئین شده، نقاشی شده، گلدوزی شده، حکاکی شده و … باشند. مدل های دیگر آن شامل اشکال مختلف است (مثلا مارپیچ، صلیبی، به شکل حیوان ها و …). ممکن است به میله ها یا جایگاه هایی داشته باشد که سنگ ها، مهره ها و مروارید ها به آنها وصل شوند. بعضی از مدل های آنها دارای حلقه هستند که به آنها آویز وصل می شود.

پشتی گوشواره ممکن است حالت بخیه ای داشته باشد و یا از یک پیچ برای نگه داشتن گوشواره در محل خودش استفاده کنند (این سبک در اروپا و آمریکای شمالی رایج تر است).

گوشواره های حلقه ای

این نوع گوشواره از زمان عصر برنز، در فرهنگ های مختلف در سراسر جهان پوشیده می شده اند. همچنین گوشواره های حلقه ای برای حفاظت گوش ها از روح شیطان، نشان دادن طبقه ی اجتماعی، خودنمایی یا نشان دادن ثروت، نشان دادن بردگی و بسیاری دلایل دیگر پوشیده می شدند.

این سبک محبوب از هر چیزی که در زیر آسمان وجود داشت ساخته می شدند، مثلا سنگ های قیمتی، شیشه، آکریلیک، فلزات و محصولات ارگانیک. این گوشواره ها به طور سنتی یک دایره ی کامل یا یک نیم دایره هستند که معمولا یک سیم دارند که وارد سوراخ گوش می شود و از طرف مقابل قفل می شود. این سیم ممکن است با خم شدن و یا با استفاده از یک چفت قفل شود.

از دیگر ویژگی های گوشواره میخی

گوشواره های میخی نسبت به گوشواره های میخی، به دلیل ضخامت ساختار آنها و نزدیکی آنها به لاله ی گوش، تزئینات سنگین تری را دارا هستند.این گوشواره ها، مخصوصا مدل هایی که آویز و حلقه ندارند، در مو، یقه ی لباس، تور عروس و … گیر نمی کنند و توجه ها را به سمت گونه ی شما جلب می کنند. یکی از محبوب ترین مدل های این گوشواره، مدل توپی است که یک توپ فلزی کوچک در جلوی گوش به عنوان تزئینات گوشواره وجود دارد.

یک نیم کره می تواند ظاهر یک گوی کامل را ایجاد کند ولی هم ساده تر است و هم وزن کمتری دارد.

بعضی از مدل های نیم کره و کره ی این گوشواره ها دارای حلقه هایی برای وصل کردن آویز هستند. مدل های ساده ی این گوشواره ها به دلیل داشتن سطح صاف و سهولت استفاده به عنوان اولین گوشواره های هرکس استفاده می شوند. با پیشرفت گوشواره های میخی مدرن، نیاز به جلوگیری از افتادن آنها از گوش ایجاد شد.

«پشتی پروانه ای» از سال 1920 استفاده می شده است ولی پشتی های لوله ای (Barrel) از سال 1940 وارد بازار شدند.