سیاره زحل ۷۶۰ برابر زمین حجم دارد، دومین سیاره‌ی سنگین در کل منظومه شمسی است و ۹۵ برابر زمین جرم دارد. زحل دارای کمترین چگالی در میان سیاره‌های منظومه شمسی است.

چگالی این سیاره حتی از آب هم کمتر است به‌طوری‌که اگر زحل را در اقیانوسی به اندازه‌ی کافی بزرگ بیندازیم در سطح آن شناور خواهد شد.

حقایقی جالب درباره زحل

زحل دورترین سیاره‌ایست که می‌توان آن را با چشم غیر مسلح دید

در طبقه‌بندی سیارات بر اساس درخشان بودنشان، زحل جایگاه پنجم را در منظومه شمسی کسب می‌کند. این موضوع، مطالعه آن را آسان‌تر کرده به طوری‌که تنها با یک تلسکوپ کوچک و یا بینوکلار می‌توان در موردش اطلاعات کسب کرد.

زحل در تمدن‌های کهنی مانند بابلیان و مشاهده‌گران خاور دور نیز شناخته شده بود

نام انگلیسی این سیاره (Saturn) از روی نام یکی از خدایان رومی Saturnus اتخاذ شده و از طرف دیگر در یونان به نام کرونوس شناخته می‌شد.

زحل هموارترین سیاره است

نسبت قطر قطبی به قطر استوایی این سیاره برابر با 0.9 می‌باشد و دلیل آن را می‌توان معطوف به چگالی پایین و سرعت چرخش بالای سیاره دانست.

زمان مورد نیاز برای یک دور چرخش زحل به دور محور خود، برابر با 10 ساعت و 34 دقیقه است. این زمان کوتاه رکوردی است که هیچکدام از سیارات دیگر منظومه شمسی نتوانسته آن را بشکند.

مطابق با زمان زمین، زحل هر 29.4 سال یکبار به دور خورشید می‌گردد!

آشوریان باستان، نام مستعار «لوبادساگوش» را به این سیاره نسبت داده‌اند و دلیل آن، حرکت بسیار آرام زحل در فضای تیره و پر از ستاره پشت سرش می‌باشد. لوبادساگوش به معنی «کهن‌ترین کهن‌ها» است.

اتمسفر بالایی زحل به چندین دسته ابر تقسیم شده است

بالاترین لایه از اتمسفر زحل، از یخ‌های آمونیاکی تشکیل شده و زیر آن متعلق به ابرهایی است که عمدتاً جنسشان از یخِ آب است.

لایه‌های پایین‌تر نیز ترکیبی از هیدروژن سرد و یخ سولفور می‌باشند.

حلقه‌های زحل

باوجود اینکه همه غول‌های گازی منظومه شمسی مانند سیاره مریخ ، دارای حلقه هستند ولی هچکدام از این حلقه‌ها به اندازه حلقه‌های زحل منحصر به فرد و وسیع نیستند. حلقه‌های زحل اولین بار توسط گالیله و در سال 1610 کشف شد و اولین تصویر نزدیک از این حلقه‌ها، به واسطه فضاپیمای پایونیر11 گرفته شد.

این فضاپیما در سال 1971 به زحل فرستاده شده بود.

حلقه‌های زحل از میلیاردها ذره تشکیل شده که ابعادشان از گرد و غبار ریز تا صخره‌هایی به اندازه کوه های عظیم را شامل می‌شود! جنس این ذرات یخ و سنگ است و گمان می‌رود که این ذرات از سیارک‌ها، ستاره‌های دنباله‌دار و قمر‌ها جدا شده و به این حلقه‌ها اضافه گشته‌اند.

حلقه‌های زحل به 7 گروه تقسیم می‌گردند که هر کدام از آن‌ها به ترتیب زمان اکتشافشان با الفبای انگلیسی نامگذاری شده‌اند.

نام آن‌ها از نزدیکترین حلقه به دورترین، عبارت است از: D، C، B، A، F، G و E. حلقه F توسط دو قمر پرومتئوس و پاندورا در جای خود نگه داشته شده است. به این دو قمر، اقمار چوپان نیز گفته می‌شود.

اتمسفر سیاره زحل

جو زحل به صورت عمده از هیدروژن (96%) و هلیوم (3%) تشکیل شده و مواد دیگری همچون متان، آمونیاک، استیلن، اتان، پروپان و فسفین نیز در اتمسفر این سیاره وجود دارد.

سرعت باد در اتمسفر بالایی زحل تا 500 متر بر ثانیه هم می‌رسد. این بادها به همراه گرمای درون سیاره، باعث ایجاد نوارهای زرد و طلایی بر روی آن شده‌اند.