عفونت چشم به شدت واگیردار هستند و به راحتی در فضای بسته‌ای که تعداد زیادی از اشخاص در آن هستند منتقل می‌شوند. اکثرا عفونت‌های چشمی از مالیدن چشم با دست‌های کثیف ایجاد می‌شود.

نوزادانی که تازه به دنیا آمده‌اند نیز می‌توانند هنگام خروج از رحم مادر دچار این عفونت‌ها شوند. به همین دلیل است که پرستاران بلافاصله بعد از به دنیا آمدن نوزاد، در چشمش قطره‌های ضدعفونی‌کننده می‌ریزند.

از عمده استایل اجناس مغازتو تامین کن و دیگه نگران فروشت نباش، عمده استایل تمام جنسارو با گارانتی فروش ارائه میکنه پس اگر نتونستی جنسارو توی فروشگاهت بفروشی میتونی مرجوع کنی

انواع عفونت چشم و درمان آن‌ها

ملتحمه چشم یک نوع عفونت بسیار مسری و باکتریایی است.

علائم این نوع از عفونت به شرح زیر هستند:

• چسبیدن پلک‌ها بهم بعد از بیدار شدن از خواب یا یک چرت کوتاه
• ترشح مایع زرد یا سبز از چشم
• قرمز یا صورتی شدن سفیدی چشم‌ها
• ورم چشم و پلک‌ها

توجه داشته باشید که این مشکلات ممکن است بر یک یا هر دو چشم تاثیر بگذارد.

در‌ صورتی که یکی از علائم بالا را در خود یا اطرافیانتان مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید.

پزشکان معمولا برای این نوع عفونت، آنتی‌بیوتیک‌های قطره‌ای تجویز می‌کنند.

عفونت چشم در کودکان

در‌ صورتی که فرد مبتلا به این نوع عفونت کودک است، پیشنهاد می‌دهیم تا اتمام دوره درمان او را در منزل نگه دارید تا عفونت به دیگر همکلاسی‌ها و همبازی‌هایش سرایت نکند

عفونت چشم در بزرگسالان

ملتحمه ویروسی

ملتحمه ویروسی (چشم صورتی) بسیار مسری است و باکتری از طریق اشک چشم انتقال می‌یابد. هنگامی این اتفاق می‌افتد که رگ‌های خونی در ملتحمه (نازک‌ترین غشای اطراف کره چشم) توسط باکتری‌ها یا ویروس آلوده می شوند.

این نوع عفونت می‌تواند ناشی از حساسیت به مواد شیمیایی مانند کلر آب استخر هم باشد و تا ۲ هفته بعد از ابتلا هم بین افراد انتقال پیدا می‌کند

علائم این نوع عفونت چشم به شرح زیر هستند:

• معمولا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار می‌دهد
• چشم‌ها ملتهب شده و به رنگ صورتی درمی‌آیند
• چشم‌ها اشکی می‌شوند
• خارش چشم‌ها
• معمولا ترشحی خارج نمی‌شود
• ممکن است در کنار تب، گلودرد و آبریزش بینی نیز مشاهده شود

در چنین مواقعی بهتر است از بیرون رفتن خودداری کنید زیرا این نوع عفونت به شدت واگیردار است و می‌تواند به راحتی به دیگران هم سرایت کند. فرد مبتلا باید در منزل تا جای ممکن از دیگر افراد خانه دور بماند تا آ‌ن‌ها نیز دچار این عفونت نشوند.

این نوع عفونت، به درمان خاصی نیاز ندارد و معمولا در طی ۳ تا ۷ روز خوب می‌شود. در‌ صورتی که اشک آمدن چشم متوقف شود، این عفونت دیگر مسری نیست.

مجرای اشک مسدود

عفونت ناشی از مجرای اشک مسدود شده زمانی پیش می‌آید که مجرای اشک به دلایل مختلف بسته می‌شود. این اتفاق باعث می‌شود که اشک چشم‌ها به درستی تخلیه نشود. این وضعیت برای ۱۰ درصد از نوزادان تازه متولد شده اتفاق می‌افتد.

علائم این نوع از عفونت به شرح زیر هستند:

• چشمی که دچار این وضعیت شده است به طور مداوم از اشک پر شده و این اشک‌ها روی صورت می‌ریزند
• چشم از اشک تر و ملتهب می‌شود
• امکان ایجاد عفونت ثانویه که باعث قرمز شدن چشم، ورم چشم و ترشح چشم می‌شود در کنار انسداد مجرای اشک وجود دارد

درمان خاصی برای این وضعیت وجود ندارد معمولا خود به خود درمان می‌شود. اما اگر همزمان با مسدود شدن مجرای اشک، چشم دچار عفونت شد، اقدامات درمانی لازم باید صورت بگیرد. نظر و مشورت با چشم پزشکان یا پزشکان متخصص اکولو پلاستیک در این باره میتواند مفید باشد.

ورم ملتحمه گونوکوکی

نوع گنوکوک این نوع عفونت را بیشتر در بزرگسالان دارای روابط جنسی خطرناک و همچنین نوزادان می‌توان مشاهده کرد. برای بهبود عفونت گنوکوکی می‌توان از آب نمک و آنتی بیوتیک استفاده کرد.

همچنین باید در نظر داشت که اگر چشم شخص در معرض برخی مواد شیمیایی قرار گیرد ممکن است دچار این عفونت گردد. در این شرایط علائمی مانند ترشحات چشمی زیاد، احساس وجود شن و ماسه در چشم، اشک ریزش غیر طبیعی و … رخ می‌دهد.

نکته مهم در هنگام بروز عفونت التهاب ملتحمه این است که شخص حتما می‌بایست به یک چشم پزشک مراجعه نماید تا با تشخیص صحیح نوع آن، برای درمان سریع این عفونت چشم اقدام لازم صورت پذیرد.

التهاب قرنیه یا کراتیت

این نوع از عفونت چشم در واقع التهابی است که در لایه سطحی چشم یا همان قرنیه رخ می دهد. در صورتیکه لنزهای تماسی به مدت طولانی استفاده نشوند و یا به درستی از آنها نگهداری نشود، می‌توانند احتمال درگیری با این نوع عفونت چشمی را افزایش دهند.

عفونت کراتیت با منشا انگلی

این نوع، از طریق یک آمیب کوچک با نام آکانتاموبا ایجاد می شود و از آن با نام کراتیت آمیبی نیز یاد می‌گردد.

عفونت کراتیت با منشا قارچی

همانطور که از نام آن مشخص است این عفونت از طریق ورود قارچ به داخل قرنیه بوجود می‌آید و معمولا افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند به آن مبتلا می‌شوند.

التهاب قرنیه با منشا باکتریایی

التهاب قرنیه با منشا باکتریایی، از طریق عوامل مختلفی مانند جراحات و آسیب‌های وارده به چشم، مشکل در سیستم ایمنی بدن و حتی نگهداری غیر اصولی و نادرست لنزهای تماسی، ایجاد می‌گردد.

کراتیت تبخال

این نوع عفونت بدلیل ورود ویروس به بدن فرد ایجاد می‌شود و قرنیه فرد مبتلا را درگیر می‌کند.

برای درمان این بیماری، حتما باید به پزشک مراجعه کرد تا او با تشخیص صحیح نوع عفونت، روش درمانی درست را اتخاذ نماید. در درمان این بیماری با توجه به نوع آن از داروهای مختلفی مانند آنتی ویروس، آنتی بیوتیک و ضد قارچ استفاده می‌شود.

عفونت چشمی اندوفتالمیت

عفونت اندوفتالمیت که بعنوان یک عفونت داخل چشمی شناخته می‌شود در واقع مایع داخل چشم و بافت داخل آن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری بسیار خطرناک است تا حدی که اگر به سرعت درمان نشود می‌تواند منجر به نابینایی فرد مبتلا نیز گردد. افراد مبتلا ممکن است با علائمی همچون تغییرات در بینایی، قرمزی و درد جشم و همچنین حساسیت به نور مواجه شوند.

روش های درمان بلفاریت عبارتند از:

• تمیز کردن پلک ها با آب تمیز و قرار دادن یک حوله گرم، خیس و تمیز بر روی پلک ها برای رهایی از التهاب
• استفاده از قطره های چشمی یا پمادهای کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب
• استفاده از قطره های چشمی روان کننده برای مرطوب کردن چشم ها و جلوگیری از تحریک ناشی خشکی چشم
• مصرف آنتی بیوتیک ها به صورت داروهای خوراکی، قطره های چشمی یا پمادهایی که روی پلک ها مالیده می شوند.

برخی از روش های درمان گل مژه عبارتند از:

• قرار دادن پارچه تمیز و گرم بر روی پلک ها، چند بار در روز به مدت ۲۰ دقیقه
• استفاده از صابون ملایم و بدون بو و آب برای تمیز کردن پلک ها
• دریافت داروهای مسکن بدون نیاز به نسخه، مانند استامینوفن (تیلنول) برای کمک به کاهش درد و التهاب
• عدم استفاده از لنزهای تماسی یا لوازم آرایش چشم تا زمانی که عفونت از بین برود.
• استفاده از پمادهای آنتی بیوتیک برای کمک به از بین بردن رشد بی رویه عفونت

در صورت شدیدتر شدن درد یا التهاب حتی با روش های درمانی، به پزشک مراجعه کنید. گل مژه باید ظرف مدت ۷ تا ۱۰ روز از بین برود. اگر از بین نرفت، از پزشک خود در مورد سایر روش های درمانی ممکن سؤال کنید

روش های درمان سلولیت عبارتند از:

• قرار دادن یک حوله گرم و مرطوب بر روی چشم، هر بار به مدت ۲۰ دقیقه برای تسکین التهاب
• مصرف آنتی بیوتیک های خوراکی مانند آموکسی سیلین یا آنتی بیوتیک های وریدی برای کودکان زیر ۴ سال
• انواع عمل جراحی برای کاهش فشار داخل چشم، در صورتی که عفونت بسیار شدید باشد. (به ندرت اتفاق می افتد.)

روش های درمان یووئیت عبارتند از:

• استفاده از عینک های تیره
• قطره هایی که مردمک چشم را برای تسکین درد باز می کنند.
• قطره های چشمی کورتیکواستروئید یا استروئیدهای خوراکی که التهاب را تسکین می دهند.
• تزریقات چشمی برای درمان علائم
• آنتی بیوتیک های خوراکی برای عفونت هایی که فراتر از چشم های شما گسترش پیدا کرده اند.
• داروهای مهارکننده سیستم ایمنی (موارد شدید)

یووئیت با گذشت مدت کمی از درمان شروع به بهبود می کند. انواعی که پشت چشم را درگیر می کنند، به نام یووئیت خلفی، ممکن است بیشتر طول بکشند. اگر به دلیل بیماری زمینه ای ایجاد شوند، حتی تا چندین ماه طول می کشند.