سوراخ کردن گوش عبارت است از ایجاد روزنه‌ای در گوش برای آویختن جواهرات به آن که در این روش به ندرت از یک ماده بی حس کننده (بیهوشی) استفاده می‌شود.

 سوراخ كردن گوش در كودكان قرن‌ها به عنوان بخشی از سنت‌های آیینی و فرهنگی وجود داشته است. با این حال، به دلیل درد اجتناب ناپذیر و خطرات احتمالی برای سلامت، ایجاد سوراخ و حفره در گوش توصیه نمی‌شود.

میزان عوارض سوراخ كردن گوش هنوز مشخص نیست، اما به دلیل محبوبیت آن، بسیاری از افراد به راحتی فراموش می‌كنند كه هرگونه سوراخ كردن بدن برای اویختن جواهرات، خطراتی را برای سلامتی افراد به همراه دارد. در ادامه با ما همراه باشید تا با عوارض و راه‌های پیشگیری از عوارض این روش آشنا شوید.

عوارض سوراخ کردن گوش

هر نوع پیرسینگ و سوراخ کردن گوش خطرات و عوارضی را به همراه دارد. درادامه این مقاله شایع‌ترین عوارض سوراخ کردن گوش شرح داده می‌شود. این موارد عبارتند از:

• عکس‌العمل‌های آلرژیتیک؛ برخی از جواهرات، به ویژه قطعات ساخته شده از نیکل(Nickel)، می‌توانند واکنش‌های آلرژیک ایجاد کنند.

• عفونت‌های پوستی؛ این نوع از عوارض ممکن است باعث قرمزی، درد، تورم یا ترشحات چرکی بعد از سوراخ کردن شود. پیرسینگ می‌تواند منجر به ایجاد جای زخم و برجستگی در اثر رشد بیش از حد بافت اسکار (کلوئیدها) شود.

• بیماری‌های قابل انتقال از طریق خون؛ اگر تجهیزات مورد استفاده برای انجام پیرسینگ به خون آلوده، آغشته باشد، امکان ابتلا به بیماری‌های خونی از جمله هپاتیت B، هپاتیت C، کزاز و HIV بالاست.

• پارگی یا ضربه؛ جواهرات می‌توانند به طور تصادفی گیر کنند و باعث پارگی گوش شوند، این پارگی ممکن است به گونه‌ای باشد که به بخیه یا اعمال دیگر احتیاج باشد.

درمان خانگی عوارض سوراخ کردن گوش

تا زمانی که عوارض جزئی باشد کنترل آن به صورت خانگی امکان پذیر است. اگر غضروف گوش سوراخ شده دچار عوارض شود بهتر است به پزشک مراجعه شود. درمان این نوع از عوارض در این قسمت از گوش دشوارتر است و ممکن است در صورت بروز عفونت به آنتی بیوتیک خوراکی احتیاج باشد. برای درمان عوراض جزئی سوراخ کردن گوش انجام این مراحل پیشنهاد می‌شود.

• قبل از لمس یا تمیز کردن سوراخ گوش، دست‌ها به دقت شسته شود.
• اطراف محل پیرسینگ با آب شستشوی یا آب نمک سه بار در روز تمیز شود.
• از پماد، الکل، پراکسید هیدروژن یا پماد آنتی بیوتیک استفاده نشود. اینها می‌توانند باعث تحریک بیشتر پوست و کند شدن روند بهبودی شوند.
• محل سوراخ بسته نشود. این می‌تواند باعث بسته شدن سوراخ و به دام انداختن عفونت شود.
• اطراف سوراخ در دو طرف لاله گوش تمییز شود. محل سوراخ شدن گوش با حوله‌های کاغذی خشک شود. (مواد دیگر ممکن است الیافی از خود به جای بگذارند.)

پس از اینکه عفونت برطرف شد، رویه تمیز کردن، دو بار در روز ادامه داده شود تا سوراخ کاملاً بهبود یابد. به یاد داشته باشید، بهبود سوراخ لاله گوش، شش تا هشت هفته طول می‌کشد. مراقبت‌های معمول در این مدت مهم است.

انتخاب گوشواره مناسب:

انتخاب گوشواره مناسب و سبک یکی از موارد مهمی است که قبل از پیرسینگ باید در نظر گرفت.

استفاده از گوشواره های سنگین در ابتدا ممکن است به گوش شما آسیب رساند. همچنین برخی از افراد به فلزات گوناگون آلرژی داشته و ممکن است گوش آن‌ها پس از این کار عفونت کند.

بنابراین بهتر است از گوشواره طلا یا گوشواره ضد حساسیت استفاده کنید.

سوراخ کردن گوش با سوزن 

در این روش، متخصص یک سوزن توخالی را در محل مورد نظر فرو می ‌کند. سپس میخ گوشواره (یا حلقه) از طرف دیگر وارد حفره سوزن شده و درون سوراخ قرار می ‌گیرد. 

در این شرایط سوزن درون سوراخ گوش است و میخ گوشواره نیز درون سوزن و داخل سوراخ گوش قرار دارد. سپس در همین شرایط سوزن از سوراخ گوش خارج شده و میخ گوشواره درون سوراخ باقی می ماند. بعد قسمت دیگر گوشواره نیز به میخ آن وصل می‌ شود.

توصیه‌های کلی ایمنی  و بهداشتی برای سوراخ گوش یا پیرسینگ گوش

سوراخ کردن گوش از زمان‌های قدیم رایج بوده است، منتها با روش‌های سنتی. این روزها وسایل انجام دادن این کار پیشرفته‌تر شده است و چند دقیقه هم بیشتر طول نمی‌کشد؛ برخی افراد هم از این امکان استفاده و چند سوراخ در گوش خود ایجاد می‌کنند تا تمام گوشواره‌های مورد علاقه خود را همزمان در گوش داشته باشند.

البته اگر مراقبت‌های لازم بعد از این عمل ساده را درست انجام ندهید؛ چند گوشواره که هیچ، حتی یک گوشواره را هم نمی‌توانید در گوش خود نگه دارید؛ پس تا وقتی که زخم گوش‌هایتان کاملا خوب نشده است، به این موارد توجه کافی داشته باشید:

• اگر قصد دارید گوشواره ای غیر از جنس طلا به گوش‌تان بیندازید، حتما با فردی که گوش‌تان را سوراخ می‌کند مشورت کنید و از درستی انتخاب گوشواره خود مطمئن شوید.

• اگر پوست حساسی دارید، احتمالا تنها گزینه مناسب برای شما گوشواره‌ای از جنس طلا یا نقره مرغوب است. یادتان باشد که قبل از لمس کردن گوش‌هایتان دست خود را بشویید. این کار احتمال عفونت و گسترش آلودگی را کاهش می‌دهد.

• گوشواره‌هایتان را باید روزی دو بار (یک بار صبح و یک بار شب) تمیز کنید.

• برای تمیز کردن اطراف سوراخ گوش نیز از محلول ضدعفونی‌کننده مخصوص گوش استفاده کنید.