عصر صفویان نقطه­ عطفی از لحاظ فرهنگ و تمدن میان دوره­ قبل و بعد از آن به شمار می ­آید و مظاهر این تمدن و فرهنگ که یکی از آنها تن پوش است.از همین دوره به تدریج تحول می ­یابد زیرا  ارتباط اقتصادی و تجاری با ملل اروپایی از این دوره آغاز می شود و  به تدریج در دوره­ قاجاریه و آغاز سلطنت پهلوی به اوج خود می ­رسد و در نتیجه تحول تن­پوش مردان و  بویژه زنان را در قرون اخیر باید در روابط اقتصادی و تجاری حکومت صفویه با اروپاییان جستجو کرد.

دیگه نگران تامین جنس فروشگاهت نباش، فقط کافیه با عمده استایل آشنا بشی و عمده فروشیو بیاری مغازت

پوشاک انسان ها در دوره صفویه: به دلیل توجه صفویان به آداب و رسوم و مذهب خاص ایرانی و مذهب اثنی عشری، رشته های گوناگون صنعت و هنر، پیشرفت شایانی داشته است ، که در این میان پوشاک بانوان ، با توجه به بافت خاص اجتماعی – مذهبی آن روزگار شکل خاصی به خود گرفت.پیراهن ها، اغلب رنگارنگ و گلدار و زربفت ابریشمی بود. روی آن قبای جلو باز بلندی تا مچ پا به پا می کردند و کمربندی به کمر می بستند بصورتی که محکم روی کمر قرار نگیرد.

کلاه کوچک، چارقد، شلوار پنبه دوزی شده، جوراب ساقه کوتاه پارچه ای از جمله پوشاک و لباسی بودند که در فصل زمستان مورد استفاده زنان قرار می گرفتند.زنان هنگام بیرون رفتن از خانه چادر بزرگ سفید یا بنفش رنگی، به سر می کردند که تمامی بدن آنان را می پوشاند و فقط جلوی صورت باز می ماند که بوسیله آن می توانستند پیش روی خود را ببینند.

ویژگی لباس ایرانیان صفوی

لباس ایرانی­ ها اگرچه بسیار شبیه لباس ترکها است در بسیاری موارد با آنها متفاوت است. بالاپوش ایرانیان بر خلاف ترکها بلند نیست و بالاپوشهای آستین گشادشان نیز که به جای لباده به کار می ­برند با آنچه ترکها می پوشند تفاوت دارد. عمامه ­های ایرانیان رنگارنگ است با حاشیه­ طلایی،… شکاف بالاپوش ایرانیان در طرف چپ است و آن را با بند قلاب­دار می ­بندند…ایرانیان شلوار نازک بسیار بلندی می ­پوشند که تا روی پایشان می­ رسد.

گیوه و جوراب یک تکه است به طوری که به جای جوراب شلواری به کار می ­رود… زنان نیز شلوار و بالاپوش مشابه مردان می ­پوشند. کفش های مرد و زن چرمی و به رنگهای مختلف است با جنس بسیار سخت و سفت و رویه­ های کوتاه. به طوری که هم چون کفش سرپایی داخل منزل، پوشیدن و درآوردن آنها بسیار آسان است.

با اینکه کفشها نوک باریک اند و قسمت جلوی آنها از عقب بلندتر است میخهای ریز بسیاری به تخت آنها زده شده­است. زنها خود را با لباس گشاد از پارچه ­های سفید رنگ می ­پوشانند و چنان در این جامه فرو می ­روند که چشمهایشان به زحمت دیده می ­شود. این لباس شباهت تامی به پوشش زنان مسلمان اسپانیا در دوران شاهان غرناطه دارد.

حفظ هویت فرنگی با تکیه بر غنای درخشان پوشاک سنتی

در سرزمینی با فرهنگ غنی و پیشینه درخشان پوشاک سنتی ، نمی توان اصیل ترین ارزش ها را نادیده گرفت و باید سه اصل را مورد توجه قرار داد:

1. خود را تنها وارث پوشاک کهن دانست و به آن فخر فروخت؛
2. در طرح های مدرن از آنها استفاده کرد؛
3. کورکورانه و به تقلید و پیروی از پوشاک غربی، پوشاک آنان را بر تن نکرد.

تاریخچه سلسله صفوی

ظهور سلسله صفویان و پوشاک سنتی ایران در دوره صفوی در ایران را باید از اهم تحولات تاریخ چند هزار ساله این مرز و بوم دانست. شاید هم بتوان صفویان را بزرگ ترین سلسله ایران پس از اسلام برشمرد. تحولات اجتماعی و فکری ایران در دوره صفوی تأثیراتی قاطع و چشمگیر بر مذهب، علم و ادبیات داشت

. صفویان دودمانی عرفانی و ترک زبان بودند که از نظر عقیدتی با اهل حق و بعضی قبایل ترکمان آسیای صغیر همانندی داشتند و توانستند نوع معتدلی از عقاید شیعه را که اثنی عشری خوانده می شد، به مردم بقبولانند و برای ترویج عقاید خویش در سراسر ایران، از سوریه، بحرین و جبل عامل لبنان واعظ آوردند.

طبق روایات، شاه اسماعیل صفوی در پشت ششم به شیخ صفی الدین می رسید که پیروانش او را از نسل امام موسی کاظم(ع) می دانستند. صفی الدین که در پرهیزکاری و تقدس پرآوازه گشته بود و در زادگاهش اردبیل به سال ۷۳۵ ق (۱۳۳۴م) درگذشت، پیشوای طریقه عرفانی صفوی بود و پس از او این پایگاه به فرزندانش به ارث رسید.

عصر سلطنت شاه عباس

در میان شاهان صفوی، سلطنت شاه عباس پرشکوه ترین دوره ایران بعد از اسلام به شمار می رود. شاه عباس با بهره گیری از زور و تدبیر توانست مرزهای کشور را حفظ کرده و حتی عراق و بین النهرین را ضمیمه ایران کند و در شرق بر هرات و قندهار که امروز از آن افغانستان است، فرمانروا گشت.

از شگفتی های تاریخ آنکه دوره شاه عباس مصادف با حکومت فرمانروایان بزرگی در سراسر جهان شد؛ فیلیپ دوم در اسپانیا، الیزابت اول در انگلستان، سلطان سلیمان قانونی در قلمرو عثمانی و اکبر شاه در هند.

شاه عباس با هنرمندان بسیار خوش رفتار بود. با مرگ شاه عباس در سال ۱۰۳۸ق (۱۶۲۸م) روزگار شکوه دودمان صفوی رو به افول نهاد تا اینکه سال ها بعد حکومت صفویان با حمله افغان ها به اصفهان، برچیده شد. بیش از دو سده حکومت صفویان در ایران (۹۰۶- ۱۱۴۸ قمری / ۱۵۰۰- ۱۷۳۵ میلادی) دوره ای شکوفا در تاریخ ایران بود. به خصوص که شاهان صفوی علی رغم استبداد و خودکامگی، به دنبال حفظ استقلال و تمامیت ارضی ایران نیز بودند. در این دوره روابط خارجی ایران با دولت های اروپایی از جمله در زمینه مبادلات تجاری بسیار گسترش یافت.