پروتز گوش وسیله ای متحرک است که به طور مصنوعی در زمان قطع عضو بخشی از یا کل گوش طبیعی را بازیابی می کند.

پروتز گوش جایگزینی برای توانبخشی ارائه می دهد که بازسازی گوش با جراحی امکان پذیر نباشد یا توسط بیمار ترجیح داده شود.

گوش مصنوعی را می توان با استفاده از چسب یا ایمپلنت جمجمه و صورت متصل کرد. پروتزهای گوش معمولاً از یک لاستیک سیلیکونی بیرون می‌آیند که می‌توان آن را برای مطابقت با رنگدانه‌های خاص هر فرد رنگ‌آمیزی کرد.

البته این مورد را در نظر داشته باشید که هیچ پیشرفت قابل توجهی در شنوایی نمی توان از ترمیم گوش از دست رفته از طریق استفاده از پروتز انتظار داشت.

امروزه دو مدل از پروتز های سیلیکونی ساخته می شود، یک مدل از آن ها به نحوی می باشد که بر روی پوست می چسبد

و نوع دیگر به طور یکپارچه می باشد که از طریق استخوان و چند ایمپلنت به طور گیره ای درون مفاصل اطراف گوش قرار داده می شود تا از این طریق گوش به کمک گیره کار گذاشته شود.

البته بیمار این امکان را دارد که هر دو پروتز را قبل از خواب یا هر نوع فعالیت دیگری که می خواهد بردارد

. جدا از این موضوع افرادی که از پروتز های گوش استفاده می کنند باید هر روز پروتز را از گوش خود خارج کنند و بافت زیرین آن را به طور کامل تمیز کنند.

گوش های مصنوعی از طریق قالب های مخصوص کاملا متناسب با نیاز شخص طراحی می شود، گوش را بسته به برنامه ‌ریزی می‌توان ظرف یک تا دو هفته کار گذاشت.

گاهی اوقات گوش مصنوعی به زمان بیشتری احتیاج دارد؛ در این صورت متخصص آناپلاستولوژی هنگام درخواست ساخت گوش زمان طول کشیدن فرایند را به بیمار اطلاع می‌دهد.

زمانی را معمولا پزشک بعد از بررسی وضعیت بیمار مشخص می کند، برای کودکان معمولا در سنین دبستان و یا 5 سالگی انجام می شود. دقت کنید که ایمپلنت ها باید برای حداقل سه ماه در محل مورد نظر باقی بمانند.

به محض آن که ایمپلنت ‌ها با ساختار پیرامون (در مدت ۳ ماه یا بیشتر) یک‌پارچه شدند، تکیه ‌گاه و محل اتصال باید کار گذاشته شود. گوش مصنوعی در حدود یک ماه بعد ساخته می ‌شود.

شاید برایتان سوال باشد که این گوش ها چگونه متصل می شود؟ برای اتصال پروتز گوش معمولا از دو روش استفاده می شود که عبارت است از:

• آهنربا

در صورتی که گزینه اهنربا انتخاب بیمار باشد، طی دو عمل جراحی آهن رباها متصل می شود. تمامی فرایند معمولا یک سال طول می کشد.

• چسب

این امکان وجود دارد که پروتز های مصنوعی گوش را از طریق چسب متصل کرد. البته این گزینه برای کودکان و افرادی که جنب و جوش یا تعریق زیادی دارند توصیه نمی شود.

البته که قدرت چسبندگی مواد استفاده شده بالا می باشد، اما بهتر است که از سایر گزینه ها استفاده شود تا احیانا مشکلی برای کودک ایجاد نشود.

چگونگی نگهداری از پروتز گوش

مورد دیگری که باید آن را بررسی کنیم مربوط به چگونگی نگهداری از پروتز گوش می باشد. چه چسب و چه آهنربا، هر دوی آن ها احتیاج به مراقبت دارند تا بتوانند کارکرد مناسبی برای شما داشته باشند.

بیمار باید پروتز های گوش را به صورت مرتب تمیز کند تا دوام آن ها افزایش یابد، بهترین کار این است که توصیه های مربوط و چگونگی انجام این کار را در مطب در زمان تحویل پروتز ها از سازنده جویا شوید.

به طور کلی بیمار باید هر شب پروتز را خارج کند و آن را تمیز نماید، در صورتی که پروتز شما چسبی می باشد، پاک کردن تمامی چسب ها اهمین زیادی دارد.

زیرا تنها در این صورت است که پوست روی قسمت طبیعی گوش از بهداشت خوبی برخوردار خواهد گشت و پوست می‌تواند، بهتر نفس بکشد.

به علاوه تمیز کردن مرتب عمر گوش را نیز طولانی و کیفیت ظاهر آن را بهتر می ‌کند.

با معایب پروتز گوش آشنا شوید

از آنجایی که ساخت هر وسیله ای مزایای زیادی را سبب می شود از طرف دیگر هم معایبی را شامل حال بیمار می کند

. در این بخش نیز معایب استفاده از پروتز گوش را مطرح می کنیم.

عیوب پروتز گوش شامل موارد زیر است:

• تعویض سالیانه؛
• مراقبت روتین؛
• نیازمند همیشگی تولید؛
• عدم امکان استفاده در شرایط خاص.

علت این عیوب را در تفسیر هریک از موضوعات فوق بیان می کنیم بنابراین ادامه مطلب را از دست ندهید.

از پروتز قابل استفاده در گوش مصنوعی بیشتر بدانید!

این محصول که آن را به نام پروتز می شناسیم از یک ماده سیلیکونی تولید می شود. این ماده نه به اندازه گوش واقعی بلکه کمتر قابلیت انعطاف پذیری دارد و در هر یک از اندام های بدن قابلیت مصرف دارد.

استفاده از پروتز گوش مانند دیگر مصارف این ماده با هدف بازیابی ظاهر و کارآیی انجام می شود.

کاربرد این محصول را احتمالا در دیگر عضوهای بدن هم شنیده و دیده اید.

عمده استایل با ضمانت فروش و ضمانت قیمت پوشاک محصولات شما رو تامین می‌کند 

انواع پروتزهای مختلف را برای اندام های صورت و بدن می سازند در بیان مثال هایی از این دست می شود به پروتز دست، زانو وغیره اشاره کرد