به نظر می‌رسد اولین لاک‌های ناخن را سه هزار سال قبل از میلاد مسیح چینیان می‌ساخته‌اند. آنها نوعی لاک ناخن را با استفاده از مخلوط سفیده تخم مرغ، موم، ژلاتین، صمغ عربی زاج سفید می‌ساختند و سپس آن را با گلبرگ های گل، یا پودر طلا یا نقره رنگ آمیزی کردند.

بعدها ساخت لاک ناخن را بسیار خاص و شخصی‌تر کردند و ناخن‌های مصنوعی را از ورقه‌های نازک طلا یا نقره تولید کردند. بد نیست بدانید که روی آن‌ها را با جواهرات یا نقاشی روی فلز تزئین می‌کردند. البته این نوع لاک ناخن فقط مخصوص خانواده سلطنتی بود.

تولیدی و پخش پوشاک عمده استایل : اگر دوست داری خریدی مطمئن و درجه یکی داشته داشته باشی و بوتیک لباس فروشیت رو همیشه پر از جنس های با کیفیت داشته باشی، حتما حتی شده یک بار عمده استایل رو تست بزنید

لاک ناخن تزئینی برای تفکیک طبقه و کلاس اجتماعی

در ابتدا لاک ناخن برای تفکیک طبقه اجتماعی و خاندان‌ها استفاده می‌شد و معمولا رنگ‌های مخصوص استفاده هر سلسله متفاوت بود. معمولا حکومت از رنگ لاک قرمز پررنگ استفاده می‌کردند و دیگران اجازه استفاده از این رنگ را نداشتند.

درعین حال استفاده از لاک ناخن برای همه طبقات اجتماعی مجاز نبود و فقط افراد رده بالا حق استفاده از لاک را داشتند. به طوری که حتی اگر دیده می‌شد افرادی از طبقات پایین‌تر لاک استفاده کرده‌اند ممکن بود با مجازات مرگ روبرو شوند.

همچنین در ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در تمدن بابل جنگجویان قبل از رفتن به جنگ صورت و موهای خود را به شیوه‌ای خاص آرایش می‌کردند و ناخن‌هایشان را هم لاک می‌زدند.

این رنگ معمولا با رنگ لب‌هایشان مطابقت داشت. رنگ‌ها برای آنان نیز معنی خاصی داشت و به طور مثال افراد عالی‌رتبه از رنگ مشکی استفاده می‌کردند و رنگ سبز در رده پایین‌تری قرار داشت.

در نهایت مد لاک ناخن از شرق آسیا به آفریقا هم سرایت کرد و انواع تزیینات حنا و رنگ قرمز براق را بر ناخن‌های مومیان مصری می‌توان یافت.

رنگ لاک در مصر باستان نیز با توجه به طبقه‌ی افراد متفاوت بوده است. ملکه نفرتی‌تی و مادرخوانده شاه توتنخامون از لاک قرمز تیره استفاده می‌کردند.

شایعه‌ای هم وجود داشت که می‌گفت داخل لاک آنها از خون استفاده شده است. گفته می‌شد کلئوپاترا از نوعی عصاره حنا استفاده می‌کرده است که رنگی تیره و زنگاری داشته است.

زنان طبقات پایین‌تر تنها اجازه داشتند از رنگ‌های بسیار ملایم برای لاک استفاده کنند.

تاریخچه لاک در زمان‌ رنسانس

در دوره رنسانس استفاده از لاک به بیشترین مقدار خود رسید به خصوص که روابط تجاری هم با آسیا بسیار گسترش یافته بود. خانم ها ناخن‌های خود را با مواد کرمی رنگی و براق تزئین می‌کردند تا اینکه کوتکس در سال ‍‍۱۹۱۶ اولین براق کننده ناخن را وارد بازار کرد که استفاده از آن بسیار راحت‌تر از آن مواد کرمی بود.

اولین استفاده از لاک

تقریبا سه هزار سال قبل از میلاد مسیح چینی‌ ها یه روشی پیدا کردن برای ساختن لاک.اونا از مخلوط سفیده تخم مرغ، موم، ژلاتین، صمغ عربی زاج سفید برای ساختن لاک استفاده می‌کردن وبعدش اونو با گلبرگ‌های گل، یا پودر طلا یا نقره رنگ آمیزی می‌کردن.

بعدها اومدن ساختن لاک رو خیلی ویژه کردنو ناخن مصنوعی با ورقه های طلا و نقره ساختن، بعد هم با جواهرات و زیورآلات روی ناخن‌هارو تزئین می‌کردن. البته که این لاک و ناخن‌ها مختص خونواده‌های سلطنتی و رده بالا بود.

جنگجویان بابل هم قبل از رفتن به جنگ موهاشونو طور خاصی آرایش می‌کردن و ناخن‌هاشونم رنگ می‌کردن. کسی که رنگ مشکی لاک می‌زد رتبه‌ی بالاتری نسبت به بقیه جنگجوها داشت. مثلا ملکه نفرتی‌تی و کلئوپاترا هم از لاک تیره استفاده می‌کردن، شایعه شده بوده که از خون انسان لاک درست می‌کنند.

تاثیر جنگ جهانی دوم بر روی لاک

با تولید هرچه بیشتر لاک، اقشار مختلف جامعه همگی میتونستن از لاک استفاده کنن چون که در سال ۱۹۳۴ یک شیشه لاک فقط ۳۵ سنت بود. اما با درگیر شدن آمریکا در جنگ جهانی دوم و رفتن مردان به جبهه جنگ زنان مجبور شدن تا وارد صنعت بشن.

با ورود خانم‌ها به کارخانه‌ها و شرکت‌های صنعتی دیگه خبری از ناخن‌های بلند، براق و زیبا نبود. ناخن‌های بلند جای خودشون رو به ناخن‌های کوتاه دادن چرا که کارهای سنگین با اینجور دست‌ها جور نبودن. حتی نیویورک تایمز درباره دستان جدید ماشینی شده‌ زنها مطلب نوشت.

از عمده استایل اجناس مغازتو تامین کن و دیگه نگران فروشت نباش، پخش پوشاک حمیدی تمام جنسارو با گارانتی فروش ارائه میکنه پس اگر نتونستی جنسارو توی فروشگاهت بفروشی میتونی مرجوع کنی