همه چی درباره تاریخچه مانتو !

مانتو پوششی است که عمری طولانی را از سر گذرانده است و مدل‌های زیادی را به خود دیده است. اما موضوع مدنظر ما تاریخچه کامل این پوشش زیبا نیست بلکه می‌خواهیم مدل‌های مختلف آن را بعد از انقلاب 57 بررسی کنیم. قبل از آن تاریخ روپوشی به نام مانتو در ایران به ندرت کاربرد داشت. اغلب خانم‌های محجبه یا چادر به سر می‌کردند و یا روسری را همراه با کت دامن‌ یا کت شلوار می‌پوشیدند. بعد از انقلاب فرهنگی در سال 61، مانتو بیشتر در میان خانم‌ها رواج پیدا کرد و کم‌کم همه‌گیر شد. در آغاز راه ترندی وجود نداشت و مانتوهایی که خانم‌ها به تن می‌کردند شخصی‌دوز بودند. اما به مرور تولید‌ی‌ها شروع به دوخت آیتم جدیدی در میان لباس‌هایشان کردند و آن مانتو بود.

کاربرد مانتو در کشورهای دیگر چه بود؟

مانتویی که متداول بود و توسط زنان پوشیده می‌شد، مدلی بسته و گشاد داشت. این لباس به عنوان پوششی برای افراد پایین دست جامعه استفاده می‌شد. کسانی که به عنوان کارگر در جایی خدمت می‌کردند و برای جلوگیری از کثیف شدن لباس‌هایشان مانتو می‌پوشیدند. در برخی از منابع نگاه نژادپرستانه‌ای که به این لباس شده است را نقد کرده‌اند. یعنی اشراف روپوشی مانند مانتوهای یک شکل را بر تن خدمه‌ی خود می‌پوشاندند تا جایگاه متفاوت ‌آن‌ها را نشان دهند. اما گاهی اشراف هم مدل‌هایی خاص از آن را برای خود برمی‌گزیدند و سبک‌های مختلف آن را با دوخت‌های زینتی در مراسم مختلف، به تن می‌کردند. در بعضی از آثار هنری نقاشی به جا مانده از گذشته، زنان و مردان اشراف را می‌بینیم که مانتو به عنوان لباس روی آن‌ها بود.

در بعضی از فرهنگ‌ها لباسی مانند مانتو برای افرادی که در دادگاه حاضر می‌شدند تعلق گرفته بود؛ کسانی مانند قضات، وکلا و کارمندان دادگاه.

استایل مانتو در نیمه اول دهه 60

از آن‌جایی که در سال‌های نخست سبک لباس‌ها بیشتر قالب و اندازه‌ی بدن بود، مانتو هم از همان استایل الهام گرفته بود. مانتوهایی با آستین بلند که اغلب آن‌ها یا با مچ سر آستین و دکمه بسته می‌شد و یا به صورت کش‌دوزی در قسمت مچ ختم می‌شد. اندازه‌ی بلندی آن‌ها معمولاً یا زیر زانو بود و یا بالای زانو قرار داشت. مدل مانتو‌ها از سبک بارانی‌ها الهام گرفته می‌شد. جلوی مانتوها یا دکمه‌های ساده دوخته می‌شد و یا به صورت جلو بسته بودند.  یقه‌ی اغلب ‌آن‌ها مردانه، گرد و یا ایستاده بودند. این پوشش با روسری و یا مقنعه‌های بلند کامل می‌شد. در بعضی از مدل‌ها که دامن بلندتری داشتند، کمربندی روی آن یا با قلاب و یا به صورت گره‌ای بسته می‌شد. روسری‌ها رنگ‌های ساده داشتند و جنسیت‌ آن‌ها از پارچه‌های کرپ بود که زیاد هم لطیف نبودند.

دهه ۸۰ و تغییراتی که در مد مانتو چشمگیرتر شد

در اویال دهه هشتاد مانتو ها کم تر از قبل  اورسایز و گشاد بودند و این مانتو ها به ندرت یافت میشدند. به جایش مانتوهای تنگ تر و فیت مورد استفاده قرار میگرفت و محبوبیت زیادی داشت. این مانتو ها تغیرات چشمگیری در رنگ خود داشتند. از رنگ ها جدید و روشن بیشتر استفاده میشد. رنگ هایی مانند ابی، سبز، بنفش و یا حتی سفید رنگ هایی بودند که در این مانتو های جدید استفاده میشد.

در این دهه مانتو های طرح دار هم ترند شدند. مانتو هایی با طرح پیراهن چهارخانه مردانه بسیار محبوب بودند. این مانتو ها کوتاه تر و تقریباً تا زیر زانو بود. مانتو های این دهه دگیر مانند قبل بزرگ و تو چشم نبودند. در این مانتو ها عمدتاً از دکمه های بسیار کوچک و یا حتی دکمه های مخفی استفاده میشد. در اواسط و اواخر این دهه بیشتر از مانتو هایی که استین های کوتاه داشتند استفاده میشد. حتی کسانی که دارای مانتو هایی با استین های بلند بودند هم سعی میکردند استین مانتو های خود را به سمت بالا تا بزنند. به این استین ها، استین های سه ربع هم میگفتند. در کنار تغیرات در استین ها در شلوار ها هم تغیراتی به وجود امد. شلوار ها قدشان کوتاه تر شده بود و  به نام شلوار های برمودا شناخته میشدند.

شروع مانتو در ایران

موضوع جالب توجه این است که تا قبل از سلسله‌ی پهلوی در ایران و حکومت رضا شاه، مردان ایرانی ردایی به تن می‌کردند که تا حدودی شبیه به مانتوهای امروزی زنان بود. اما با اجباری شدن پوشیدن کت شلوار این لباس خاص و سنتی از میان لباس‌های ایرانی رخت بربست. از طرف دیگر با تأسیس مدارس در ایران و جمع شدن مکتب‌خانه‌ها وقتی که دختران و پسران شروع به مدرسه رفتن کردند لباس‌های فرم متحد‌الشکل برای آن‌ها در نظر گرفته شد که شبیه به مانتوهای امروزی بود

مانتو کیمونو

کیمونو لباس جذاب سنتی و رنگارنگ و فاخر دیار آسیا دور می باشد که عموماً به صورت راحت و گشاد دوخته می شود تا بانوان در فصل گرم تابستان احساس گرما نداشته و راحت تر باشند.

این نوع پوشاک نیز در بین بانوان شیک پوش ایرانی بسیار محبوب هست و رواج دارد. مانتو کیمونو را می توان در دسته مانتو عبایی نیز قرار داد. زیرا از نظر طراحی و نوع پارچه استفاده شده در این دو مدل مانتو،تقریبا مشابه و یکی هستند.

می توان از مانتو های آستینْ کیمونو جلو باز بلند یا کوتاه با پارچه های مختلف نخی ،حریر و دانتل و گیپور و ساتن استفاده کرد.

همچنین مزون پریسان با طراحی های جذاب و شیک، این لباس سنتی را ایرانیزه کرده و با سلیقه ی بانوان ایرانی تولید می کند.